Γκαμπριελ Γκαρσία Μάρκες

Ένα υπέροχο απόσπασμα από έναν υπέροχο άνθρωπο, τον  Γκαμπριελ Γκαρσία Μάρκες, που η γραφή του έχει σημαδέψει τη σύγχρονη λογοτεχνία και την ψυχή μας.

Είναι μια επιστολή προς την γυναίκα του, όταν ήταν ετοιμοθάνατος...

Να λες πάντα αυτό που νιώθεις και να κάνεις πάντα αυτό που σκέφτεσαι.

  Αν ήξερα ότι σήμερα θα ήταν η τελευταία φορά που θα σ’ έβλεπα να κοιμάσαι, θα σ΄ αγκάλιαζα σφιχτά και θα προσευχόμουν στον Κύριο για να μπορέσω να γίνω ο φύλακας της ψυχής σου.


  Αν ήξερα ότι αυτή θα είναι η τελευταία φορά που θα σ΄ έβλεπα να βγαίνεις από την πόρτα, θα σ΄ αγκάλιαζα και θα σου έδινα ένα φιλί και θα σε φώναζα ξανά για να σου δώσω κι άλλα.


  Αν ήξερα ότι αυτή θα ήταν η τελευταία φορά που θα άκουγα τη φωνή σου, θα ηχογραφούσα κάθε σου λέξη για να μπορώ να τις ακούω ξανά και ξανά.


  Αν ήξερα ότι αυτές θα είναι οι τελευταίες στιγμές που σ΄ έβλεπα, θα έλεγα "Σ΄ αγαπώ" και δε θα υπέθετα ανόητα ότι το ξέρεις ήδη.


  Υπάρχει πάντα ένα αύριο και η ζωή μας δίνει κι άλλες ευκαιρίες για να κάνουμε τα πράγματα όπως πρέπει, αλλά σε περίπτωση που κάνω λάθος και μας μένει μόνο το σήμερα, θα ΄θελα να σου πω πόσο σ΄ αγαπώ και ότι ποτέ δε θα σε ξεχάσω.


  Κράτα αυτούς που αγαπάς κοντά σου, πες τους ψιθυριστά πόσο πολύ τους χρειάζεσαι, αγάπα τους και φέρσου τους καλά, βρες χρόνο να τους πεις "συγγνώμη", "συγχώρεσε με", "σε παρακαλώ", "ευχαριστώ" κι όλα αυτά τα λόγια αγάπης που ξέρεις....

Gabriel José García Márquez

Ο Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες (ισπ. Gabriel José García Márquez) είναι σπουδαίος Κολομβιανός συγγραφέας, βραβευμένος με Νόμπελ Λογοτεχνίας.

Γεννήθηκε στις 6 Μαρτίου 1928 στο χωριό Αρακατάκα της Κολομβίας. Το 1947 ξεκίνησε να σπουδάζει Νομική και Πολιτικές Επιστήμες στο Πανεπιστήμιο της Μπογκοτά. Την ίδια χρονιά δημοσίευσε σε εφημερίδα το πρώτο του διήγημα, «Η Τρίτη Παραίτηση». Το 1948 μετακόμισε στην Καρταχένα των Δυτικών Ινδιών και ασχολήθηκε με τη δημοσιογραφία σε εφημερίδες και περιοδικά.

Το 1955 εκδόθηκε το πρώτο μυθιστόρημά του, «Τα Νεκρά Φύλλα». Ακολούθησαν τα έργα «Κακιά Ώρα», «Ο Συνταγματάρχης δεν Έχει Κανέναν να του Γράψει» και «Η Κηδεία της Μεγάλης Μάμα». Το 1967 δημοσιεύτηκε το μυθιστόρημα «Εκατό Χρόνια Μοναξιά», το οποίο τον καθιέρωσε ως έναν από τους μεγαλύτερους συγγραφείς της εποχής μας, καθώς αποκόμισε αμέσως τις θετικότερες κριτικές.

Το 1982 του δόθηκε το Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας. Άλλα έργα του είναι:

• «Το Φθινόπωρο του Πατριάρχη»
• «Χρονικόν Ενός Προαναγγελθέντος Θανάτου»
• «Ο Έρωτας στα Χρόνια της Χολέρας»
• «Δώδεκα Διηγήματα Περιπλανώμενα»
• «Περί Έρωτος και 'Αλλων Δαιμονίων»
• «Η Περιπέτεια του Μιγκέλ Λιττίν»
• «Η Είδηση μιας Απαγωγής»
• «Ανεμοσκορπίσματα»
• «Ο Στρατηγός μες στο Λαβύρινθό του»
• «Ζω για να τη διηγούμαι»

Επίσης, έχει γράψει άρθρα σε περιοδικά, βιβλία με διηγήματα και κινηματογραφικά σενάρια. Τα τελευταία χρόνια αποσύρθηκε από τη δημόσια ζωή και μάχεται με τον καρκίνο των λεμφαδένων.

Πηγή: Wikipedia